Regen
Op vakantie gaan naar deze noordelijke kuststreek van Noorwegen betekent dat je moet incalculeren dat het niet altijd zonnig en warm is. Deze dag was verreweg de slechtste van de hele vakantie. Een groot deel van de route tussen Leknes en Narvik hebben we in de stromende regen afgelegd. We zijn eerst een stukje teruggereden naar Svolvær en hebben daar de veerboot naar Skutvik genomen. Deze overtocht duurt ruim 2 uur. Helaas had mijn mp3-speler de klap op de boot tijdens de walvissafari niet overleefd. Bij mooi weer schijnt de haven van Skutvik er ongeveer uit te zien als op de foto hieronder. Op 16 augustus 2007 was het alleen maar grijs en nat.
Skutvik
Foto van Paul Berzinn op Panoramio.com
We zijn vanwege de regen meteen maar doorgereden naar de volgende veerboot van Bognes naar Skarberget. Toen we daar aankwamen stond de boot net op het punt om te vertrekken. We hadden dus geluk. Deze overtocht duurt maar 25 minuten en de boot gaat vrij vaak (ongeveer 1 keer per uur).
De foto's hieronder zijn van een brug in de E6 over het Skjomen ten zuiden van Narvik dat een aftakking is van het Ofotfjord. Goed te zien is hoe grijs het was die dag. De bergen achter de brug zitten vrijwel geheel in de wolken.
Grijze luchten bij NarvikNarvik
Narvik is een stadje in Noord-Noorwegen dat voor zijn bestaan voor een belangrijk deel afhankelijk is van het vervoer van ijzererts dat vanuit de omgeving van Kiruna (Zweden) per trein naar Narvik wordt vervoerd en vervolgens per schip verder wordt getransporteerd. Door de warme golfstroom is de haven van Narvik het hele jaar ijsvrij.
Bij het station van NarvikWe hadden in Narvik een prima hotel en dat is wel lekker na zo'n dag van kou en nattigheid. Aan het eind van de middag was het buiten droog geworden en ben ik even rond gaan lopen om Narvik een beetje te verkennen. Narvik is precies wat je van een stadje van 18.500 inwoners verwacht. Je kunt er inkopen doen voor je dagelijkse boodschappen, er is een bioscoopje en ik kwam een paar pizzeria's tegen. Bij het VVV-kantoortje dat ik tegenkwam ben ik gaan vragen of er ook nog andere restaurants waren. In het straatje achter de bioscoop bleek nog iets in een kelder te zitten. Van buiten zag het er een beetje vervallen uit maar er zit toch een sfeervol restaurant in de kelder. De eigenaar zag eruit als een overjarige hippie maar je werd er in elk geval echt als gast ontvangen. Na onze ervaringen in Andenes was het goed om ook een keer deze kant van de Noorse gastvrijheid te leren kennen.
In het hotel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten